(นิยายสั้น)คำสัญญาของแม่ ตอนเดียวจบ :)
กาลครั้งหนึ่งนั้นมีชายหนุ่มอาศัยอยู่กับแม่ผู้ที่เป็นหญิงชราแต่อะไรหลายๆอย่างไม่ค่อยราบรื่นนัก
"ลูกวันนี้แม่ทำกับข้าวที่ลูกชอบไว้เยอะเลยมากินด้วยกันสิ"
"ไม่ได้ๆวันนี้ไม่ว่างมีนัดกับเพื่อนกินข้าวกับแม่เมื่อไรก็ได้ !"
และชายหนุ่มผู้นั้นปิดประเสียงดังเนื่องจากตนรำคาญแม่ของตน
"นิลูกวันนี้กินข้าวกันกับแม่เถอะนะวันนี้แม่ทำของที่ลูกชอบไว้เยอะเลย"
"ไม่ได้ๆวันนี้มีนัดคุยงานด่วนกินข้าวกับแม่เมื่อไรก็ได้"
แล้วชายหนุ่มก็เดินออกจากบ้านไป
"นิลูกวันนี้แม่ไปจ่ายตลาดมาได้ของมาเยอะเลยลูกมากินข้าวกับแม่ก่อนเร็ว"
"ไม่ได้ๆวันนี้ไม่ว่างมีนัดกับเพื่อนกินข้าวกับแม่เมื่อไรก็ได้"
เหมือนเช่นเคยทุกครั้งชายหนุ่มคนนี้จะปฎิเศษ และเมื่อเขากลับบ้านมายามดึกเขาได้พบอาหารหลากหลายอย่างที่แม่ของเขาได้ทำไว้ให้
"นิลูกทานอะไรก่อนเข้านอนสิจ๊ะ"
"โอ้ยย..ยุ่งอะไรนักนาใครใช้ให้รอกินข้าวกินข้าวกับแม่เมื่อไรก็ได้จะอ้วกแตกอยูแล้ว"
แล้วลูกชายก็เดินเข้าห้องนอนทิ้งแม่ไว้กับเศษอาหารและชามที่ชายหนุ่มปัดทิ้งไป
เหตุการณ์แบบนี้ยังคงเกินขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จนกระทั่งวันหนึ่ง
"ลูกจ๋าวันนี้ว่างไหมมากินข้าวด้วยกันสิ"
"จะอะไรนักหนากะอีแค่กินข้าวแม่ไปกินกับคนอื่นไม่ได้หรือไง"
ผู้เป็นแม่นิ่งเงียบแหละผิดหวังในตัวลูก
ซักพักแม่ก็เอ่ยปากขึ้นว่า
"แหม่แม่ก็แค่อยากมีเวลากินข้าวและคุยกันตามประสาแม่ลูกหน่อยไม่ได้หรือไง"
หลังจากนั้นน้ำตาแม่จึงได้รินไหลออกมาทำให้ชายหนุ่มที่กำลังรีบร้อนต้องหยุดชะงัก
"อ่ะๆๆๆเดียววันนี้จะรีบกลับมากินข้าวด้วยล่ะกัน"
ชายหนุ่มพูดด้วยความรำคาญเพราะรีบออกไปข้างนอก
"จริงหรอ ดีใจจังเลยงัั้นแม่จะทำอาหารที่ลูกชอบไว้เยอะๆเลย"
เมื่อชายหนุ่มเดินออกจากบ้านไปจึงได้พูดว่า
"เหอะกะอีแค่กินข้าวกินกับแม่เมื่อไรก็ได้"
"นี่ลูกสัญญากับแม่แล้วนะว่าเราจะมากินข้าวด้วยกัน"
"เอ้อๆๆๆสัญญาๆ"
แม่จึงรีบออกไปตลาดพร้อมกับถือของหนักๆในกาศที่ร้อน
จนกระทั่งตกดึกชายหนุ่มจึงกลับบ้านมา
ชายหนุ่มแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าแม่ของเขาทำอาหารได้หลายอย่างขนาดนี้
"แม่ผมไม่คิดเลยว่าแม่จะทำอาหารได้เยอะขนาดนี้"
หญิงชราผูเป็นแม่ยังคงงีบหลับ
"แม่รีบกินซะก่อนเหอะเดียวมันจะเย็นซะก่อน"
ผู้เป็นแม่ยังคงเงียบไม่ตอบกลับแต่อย่างใด
"เฮ้..แม่ผมกลับมาแล้วนะตื่นได้แล้วผมอยากกินอาหารบนโต๊ะนี่จะตายแล้วนะ"
ชายหนุ่มจึงเดินไปจับตัวแม่และชายหนุ่มรู้ได้ทัรทีว่าแม่ของเขาเสียไปแล้ว
ท่ามกลางงานศพมีแต่เสียงนินทาแต่ในหัวใจของชายหนุ่มกลับไม่มีเสียงแต่อย่างใด
ชายหนุ่มจึงนึกในใจว่า กินข้าวกับแม่เมื่อไรก็ได้แต่เมื่อท่านจากไปเราจะไม่มีทางได้กินข้าวกับท่านอีก
The End
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น